Яўген Аляксеевіч Іваноў – выбітны беларускі матэматык, які пакінуў значны след у развіцці матэматычнай фізікі і тэорыі дыфракцыі хваляў у БССР. 

У 1956 годзе Іваноў паступіў у Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт, завяршыўшы навучанне ў 1959 годзе, ужо ў якасці аспіранта.

У 1969 годзе ён абараніў доктарскую дысертацыю, стаўшы доктарам фізіка-матэматычных навук, а ў 1970 годзе атрымаў званне прафесара. У 1977 годзе ён быў абраны членам-карэспандэнтам Акадэміі навук Беларускай ССР, што сведчыць аб высокім узроўні яго навуковых дасягненняў і прызнанні яго ўкладу ў развіццё матэматыкі

З 1962 года ён працаваў у Інстытуце матэматыкі АН БССР, спачатку ў якасці старшага навуковага супрацоўніка, а з 1965 года — загадчыкам лабараторыі матэматычнай фізікі.

У Цэнтральнай навуковай бібліятэцы імя Якуба Коласа НАН Беларусі захоўваюцца працы Яўгена Аляксеевіча Іванова, з якімі можна азнаёміцца ва ўніверсальнай чытальнай зале.